Bienvenue/welkom bij nieuwsbrief Domaine Roqueforette Normandie 2017   Onderwerpen in deze Nieuwsbrief: Het mooie seizoen 2017 Ons paard Walter De Normandiër en zijn afspraken Feestdagen, eten, drinken en vrienden Ons winkeltje, de Brocanterette    Het seizoen Ook van dit seizoen hebben wij weer volop genoten! Het was weer een lang gezellig seizoen, en de laatste campinggasten van dit seizoen vertrokken pas met de caravan op de laatste dag van oktober. Nu is het even rustig, maar met Kerstmis en Oud & Nieuw zijn de gîte en het chalet weer vol met gezellige mensen. En op oudjaarsdag gaan wij natuurlijk ook weer heerlijke oliebollen, appelflappen en bananenbeignets bakken en dit 's middags samen met al onze gasten verorberen, met daarbij natuurlijk een heerlijk drankje, gezellig dus. En daarna brengen wij ook altijd weer wat oliebollen rond bij onze buren en franse vrienden. Ze kijken hiernaar uit omdat ze onze oliebollen ook erg lekker vinden, dus vive la Normandie. Het was weer een seizoen met veel afwisseling en indrukken, zoals de gezellige table d'hôte-avonden met leuke gesprekken en veel lachen. We hebben zelfs twee avonden moeten verzetten omdat het op die dagen te warm was hier. De table d'hôte-avonden zijn gezellig en relaxed bij ons, maar ook zijn onze patat en pizza's op vrijdag erg in trek. Patat met frikandel, kip cordon bleu of een kaassoufflé, of onze overheerlijke pizza de la maison, zijn om van te smullen. En wij hebben ook weer hartelijke en gezellige gasten ontmoet, vaste gasten maar ook weer vele nieuwe gasten. Dus het was weer volop genieten dit seizoen! Helpende handen.                                       Maar ook onverwacht hulp krijgen als dit nodig is, is natuurlijk een cadeautje. Zo kwam er op een zondagmorgen de tractor met megagrote aanhanger aan van onze vriend met daarop 350 balen hooi, en die moesten gelost worden in de hooischuur. En dan zeer spontaan hulp hierbij krijgen van vaste gasten in de gîte, nou dan sta je die balen te lossen met een grote glimlach en is die wagen ook zo weer leeg. En wij daarna allemaal bezweet en onder het hooi, maar dat is alleen maar leuk. Of hulp krijgen van onze superlieve vriendinnen. Die kwamen ons heel enthousiast helpen in oktober met het snoeien van alle hagen, struiken en boomtakken op de camping, en daarna hebben we zelfs nog meer gesnoeid met hen op ons Domaine. En het wegrijden van de vele aanhangers vol met takken het land op en het lossen hiervan was ook nog een lekkere klus. Wat een fijne hulp was dit, hopelijk vonden zij het ook net zo leuk als wij en komen ze ons volgend jaar weer gezellig helpen? Hihi! Dorpsfeest. Op het jaarlijkse dorpsfeest in augustus dit jaar waren wij ook weer met een groepje zeer gezellige gasten, en toen we na het eten koffie kregen en wij geregeld hadden dat er in die koffie een scheut "zelfgemaakte" Calvados werd geschonken, werd de koffie nog lekkerder, hikburp! na het feest is er de loterij waar je dan wat leuke en soms nuttige dingen kunt winnen. De burgemeester kwam ons later nog even vertellen dat hij het zo leuk vind dat wij hier altijd bij aanwezig zijn, en wij vinden het ook altijd leuk om erbij te zijn, zolang wij maar niet hoeven te helpen met afwassen, haha. De buren. Onze buren zien we regelmatig, en zeker bij onze buurman gaan we wat vaker langs. Deze keer kwam hij onverwachts aanrijden met zijn vriendin, die ook 89 jaar is. Maar ook de overbuurvrouw van 93 jaar kwam mee, en ze hadden ook een grote zelfgebakken taart bij zich. Dus dit was heel erg gezellig en de taart smaakte overheerlijk bij de thee, wel heel machtig maar heerlijk. Hopelijk zijn de antieke verkleurde koekjes van de buurman inmiddels op en verheugen wij ons alweer op de volgende verse taart, hihi. We moesten later ook nog een keer extra naar de buurman omdat de 10 koeien van zijn neef ineens bij ons in het weiland stonden te grazen tussen onze paarden, en 10 koeien terugdrijven is wat te veel voor ons. Dus toen wij hem dit verteld hadden, zaten we even later met hem aan de koffie met een scheut Calvados erin. Het was toen pas 10.00 uur!  Maar onze paarden hebben dit waarschijnlijk afgekeken van die koeien, denken wij, want een week later stonden onze paarden tussen de koeien van de buurman op zijn weiland, haha. Dus toen konden wij die weer terughalen, inmiddels hebben we de illegale doorgang gevonden en dichtgemaakt en er een bord neergezet met erop: Verboden doorgang voor paarden! Bermbrandjes. In augustus kwamen we terug van een hondentraining voor Fientje - die Lola trouwens ook heel leuk vindt met haar 12 jaar - en op de terugweg zagen we rook, dit kwam, zo zagen wij, van een bermbrandje. Gelukkig hebben we altijd veel water bij ons voor de hondjes en konden we de bermbrand hiermee blussen. Maar toen wij verder reden zagen we weer rook en nu was het een grotere bermbrand. Dit vuur was overgeslagen naar een tuin van de bewoners langs die weg. Ze stonden al te blussen met diverse buren en ook wij hebben ze nog even meegeholpen. Ze vertelden dat het kwam doordat op deze zeer warme en droge dagen mensen hun brandende sigarettenpeuken zo uit de uit auto gooien, en dan krijg je dus dit. Dus hadden wij wel een wijntje verdiend met al deze goede daden op die dag. De boei.                                                            En zo kregen wij ook ineens een megagrote boei. Die "spoelde" hier zomaar aan vanuit zee. Er zit een zware ketting aan en hij ligt nu op het gras voor het chalet, te wachten totdat er een boot langs vaart, haha. Mooi en afwisselend Normandie. Wat wij ook veel horen van gasten, is dat Normandië zo veel mooier en afwisselender is dan ze dachten, en ook dat het weer hier altijd beter is dan ze verwachtten. Fijn om te horen! Dus een seizoen waar wij weer met veel voldoening en plezier op terugkijken.   Walter.                Eind november hebben wij ons lieve Haflinger paard Walter in laten slapen!   Na een week van verzorgen met diverse infusen, injecties geven en de veearts er vele malen bij gehaald te hebben, gaf Walter zelf aan dat het genoeg was.. Wij Walter rustig laten inslapen in zijn stal en te midden van alle andere dieren. Walter was altijd overal aanwezig en hinnikte altijd als hij je zag, of hij liep ergens heerlijk “losgebroken" rond te grazen op de camping. Walter hebben wij 28 jaar gehad en hij is bijna 33 jaar geworden! Het is wennen en stil zonder Walter en we zullen hem zeker missen. Hij heeft bij ons een prachtig leven gehad en we hebben alleen maar mooie dierbare herinneringen aan hem!   De Normandiër houdt zich aan zijn afspraak. Wat wij nu alweer 12 jaar weten en steeds ook weer zeggen, is dat de Normandiërs mensen van afspraken zijn. Maaien. Onze vrienden zijn daarop wel heel erge uitzonderingen. Onze vriend had beloofd dat een werknemer van hem, Giel, op vrijdagmiddag onze landerijen zou komen maaien. Maar toen wij op donderdagmiddag thuis kwamen, was hij al aan het maaien, dus nadat ik op de tractor was geklommen en hem welkom had geheten, vroeg ik: je zou toch morgen komen? “Ja”, zei hij, “maar dit is al morgen, haha”.   Het was inmiddels al 18.00 uur en hij moest alleen nog het grote land achter ons huis maaien, maar na een biertje zei hij dat hij de volgende morgen (zaterdag) om 11.00 uur terug zou komen om dat land te maaien. En de volgende morgen was hij hier inderdaad alweer om te maaien, alleen niet om 11.00 uur maar om 08.30 uur. Dus na het maaien nog even een Pastis om het stof weg te spoelen, en hij ging weer verder, au revoir! En de landerijen waren weer netjes.  Boiler. Ze zijn ook snel en service gericht. Zo hadden wij in de gîte 's middags ineens een boilerstoring. Meteen langs "ons" loodgietersbedrijf gegaan waar wij beiden omhelsd werden door de eigenaresse. Wij vertelden van de storing en zij vertelde ons dat ze het ontzettend druk hadden en dat iedereen op weg was, en het was ook nog eens zaterdag, maar ze ging erachteraan. En net toen Ed zelf de boiler wilde gaan maken, kwam om 19.00 uur de bus aanrijden met de loodgieter. Er werd een nieuwe printplaat ingezet en de boiler was weer als nieuw. Wat een topservice, de loodgieter een biertje en een zak snoep voor zijn kinderen en iedereen blij. Auto’s. En de gasten met de kapotte nummerplaat en bumper, die werd in de Renaultgarage ook meteen gemaakt en het kostte hen niets. Of banden die meteen gemaakt worden, en gasten die hier ook meteen nieuwe banden kopen omdat die veel goedkoper zijn dan in Nederland. Of de mensen met een defect aan de camper, ook die werd hier meteen gemaakt. Dus het zijn harde werkers hier in Normandië.  Vinger wondje. Zelfs toen Eds vinger in contact kwam met een lange boor van 50 cm die draaide en hem verwondde. Toen de Ducktape eromheen het bloeden toch niet stelpte gingen we maar even naar Coutances, naar de eerste hulp, de d'urgence. Bij binnenkomst moest Ed meteen mee en werd hij meteen door twee superaardige artsen geholpen. De wond werd dichtgenaaid en binnen twee uur waren we weer thuis. En twee weken later was de thuisverpleegkundige toch bij de buurman, en kwam zij daarna bij ons langs om de hechtingen eruit te halen bij Ed en klaar was alles weer. Lekker makkelijk, snel en heel relaxed allemaal.                               Huisarts, tandarts, oogarts. Toen we begin dit jaar alleen even een receptje gingen ophalen bij onze huisarts, werden we zowat door hem naar binnen getrokken toen hij ons zag. “Hier”, zei hij, en hij gaf ons beide medische dossiers. Hier in Frankrijk heeft de huisarts een dossier van jou, het ziekenhuis heeft een dossier, en zelf hebt je ook eenzelfde dossier. (allemaal nog papier) Hij zegt dus: “Ik ga per september met pensioen. Hier is alles en au revoir!” En daar stonden wij weer buiten, een beetje beduusd, maar later bleek dit normaal te zijn, zo hoorden wij. Op zoek gaan naar een nieuwe huisarts is nogal wat, omdat er een tekort is aan huisartsen. Nu hebben we een huisarts 15 km verderop voor zolang, maar in februari komen er twee nieuwe huisartsen in het dorp en onze Pharmacie gaat er voor ons achteraan dat we bij een van die twee kunnen komen. Dit is dus wel een gedoe hier, maar gelukkig wordt het ook weer voor ons opgelost. Maar ook aan tandarts is een tekort en zijn de wachtlijsten zeer lang. Of even naar een oogarts, dit moet omdat wij anders niets vergoed krijgen van de verzekering voor brillen. Een afspraak hiermee, voordat je langs kunt komen, duurt ongeveer 6 maanden. En dan moet je hiervoor ook nog eens 40 tot 65km rijden. Dus dure brillen en een hoop gedoe hiervoor!   Eethoek. Toen wij een Depot de Vente binnengingen zagen we meteen wat we al lang wilden hebben, een zogenaamd Oostenrijks (of Duits) houten hoekbankstel voor in keukens. Dus wij lopen met het Te Koop-kaartje van het hoekbankstel naar de eigenaar en vragen gekscherend of de prijs incl. thuisbezorgen is omdat wij geen aanhanger bij ons hadden? Vraagt hij: “Waar wonen jullie ook weer?” wij dit uitgelegd en hij zegt: “Nou mijn zoons gaan die kant op met de vrachtwagen dus het kan meteen mee.” Nou oké, zeggen wij, morgen is goed omdat we nu nog wat te doen hebben in Carentan. “Nee”, zegt hij, “Ze gaan nu meteen weg!” O, nou, dan geven wij het adres wel aan ze mee. Dan zetten ze het maar bij ons thuis in de carport. “Nee”, zegt hij weer, “jullie rijden voorop en zij volgen jullie wel, haha”. Dus wij voor de vrachtwagen uitgereden naar huis en alles hier uitgeladen, en daar ging ons plan voor die ochtend. Maar we zijn heel blij met de zithoek en die staat nu mooi in het chalet. Dus fijne mensen om mee te werken, en ook heel fijn om tussen te wonen hier in het gezellige en mooie Normandië. Feestdagen, eten en drinken en vrienden. Toen wij van de week bij onze vrienden kwamen, liepen de kalkoenen daar al warm voor kerstmis. Ze hebben daar een 'goed' leven net als hun kippen en zien er goed en doorvoed uit, en ze hebben ook vrije uitloop het weiland in. Maar na de feestdagen is het er stiller en leger. Dan is alles verkocht. Zo gaat dat hier, en zelfs onze buurman bestelt daar zijn kerstkalkoen al in mei. Zo voor de feestdagen is het hier een hectische drukte in de winkels omdat iedereen er iets speciaals van wil maken, en zeker als het om eten gaat zijn de Fransen hier serieus mee bezig. Eten, drinken, familie, vrienden en gezelligheid, daar gaat het dan vooral om deze dagen. Én, in Frankrijk heb je maar één kerstdag dus moeten ze wel even dooreten. Maar wij vieren ze nog steeds allebei, al is het maar voor de gezelligheid! Brouwerij. Zo is het ook altijd gezellig bij onze vriend met zijn Brouwerij in St-Patrice-de-Claids. Onze gasten kopen graag wat lekkers bij hem maar willen dan natuurlijk ook alles heel graag eerst even proeven. Zo hebben wij ook dit seizoen, als het zo uitkwam, zelf een rondleiding gegeven door zijn brouwerij aan een groepje gezellige gasten. En daarna natuurlijk lekker proeven van de Cider, de Calvados, de Quarante-quatre en de andere heerlijke drankjes.   Koffie drinken. Waar je ook een lekker bakkie koffie kunt drinken op het terras of binnen, en waar je ook heerlijk kunt lunchen, is Brasserie L'Equinoxe in La-Haye-Du-Puits. Zeker op woensdagmorgen tijdens de markt zit je daar gezellig om even een bakkie te doen. Maar er zijn in La-Haye-Du-Puits nog een paar zeer goede restaurants waar je ook heerlijk kunt lunchen of dineren. Wat hier in Normandië ook heel gebruikelijk is: als je in een zaak koffie gaat drinken, verkopen ze daar meestal geen gebak. Je kunt dat gebak dan wel eerst zelf bij de banketbakker kopen en meenemen naar de koffiezaak en dit daar opeten met een bakkie, dat je daar dan koopt. Regelmatig krijg je er zelfs ook nog een lepeltje bij om je gebak mee op te kunnen eten. De mensen hier denken zo: je kunt beter samenwerken dan concurreren. En dat ze hier heerlijk gebak hebben, dat is wel zeker!  Lunch. Bij weer andere goede vrienden gingen wij lunchen, dachten wij, maar dit leek wel op een diner, zoveel was er te eten. De tafel was gewoon te klein om al het eten erop te zetten en wij wisten niet waar te beginnen, warm vlees en kaas, brood, soep, patés, wijn en water. Gewoon te veel. We hebben dan ook 's avonds wat brood gegeten en verder zaten we nog vol van die 'lunch'. Geen wonder dat deze mensen daarna doorwerken tot 20.00 uur, dan een pastis nemen met wat nootjes erbij, en om 10.00 uur dan weer warm gaan eten. Onze Brocanterette-shop. Wij hebben alweer een tijd onze Brocanterette-shop. Hier verkopen we brocante spullen en verder wat van alles en nog wat door elkaar. En wat wij hiervan overhouden, de "winst", gaat naar het goede dierendoel. Dus naar hondenopvang ‘Le Rêve de Tina’ omdat deze mevrouw alles zelf bekostigt. Fientje komt hier vandaan. Deze mevrouw haalt ook kettinghonden weg en zwaar verwaarloosde honden neemt ze ook op en zoekt hiervoor dan weer een goed baasje. Dus om daar een hondje weg te halen en een goed leven te geven is altijd fijn en goed om te doen! Dus is zij altijd heel blij met onze donaties vanuit de Brocanterette. Maar wij geven ook aan de vogelopvang omdat die ook zulk goed werk doen, en ook zij zijn er altijd heel blij mee. Kaas. En als wij in 2018 ook weer net zo verwend worden met een overheerlijk stukje belegen (of pittig belegen) Hollandse kaas, dan worden wij daar weer heel gelukkig van! En of dit nu een stuk kaas is verkregen van vaste gasten, nieuwe gasten of van de kaasboeren of kaashandelaren die hier vakantie komen vieren, wij worden van ieder heerlijk stuk Hollandse kaas blij!  2018. Ook in 2018 hopen wij weer op een mooi en gezellig seizoen met fijne gasten die hier tot rust komen en komen genieten. En dan weer vertrekken vanaf ons Domaine Roqueforette met een voldaan en goed gevoel van Normandië!    Wij wensen familie, vrienden, kennissen en gasten een zeer gezellig kerstfeest toe en een gezond en gezellig 2018. En ook in 2018 verwelkomen wij u hier weer graag en bent u van harte welkom/bienvenue op Domaine Roqueforette Normandie.   Au revoir, Ed & Doreen Advocaat Village Roquefort 50430 Laulne Normandie-Frankrijk Website: www.advomaatjes.com Tel. 0033 (0) 233478185