Nieuwsbrief 2 December, januari, februari. Veel, zeer vele kilometers hebben we de laatste tijd afgelegd met trailer of aanhangwagen om de vele bouwmaterialenzaken (brico's) te bezoeken en aanhangers en auto af te laden met al de spullen die we steeds weer nodig hadden. Je loopt door deze megazaken als een kind in een speelgoedwinkel, zoveel hebben ze hier te bieden, en je koopt er ook alles in een keer wat je ook maar nodig hebt ze hebben het er allemaal. Sommige dingen zijn anders dan in Nederland, maar ook vele spullen zijn gewoon gebruiksvriendelijker dan in Nederland. Zo kochten we bijvoorbeeld een pot vernis voor de nieuwe keukenkastjes, maar bij het openmaken van dit potje leek de inhoud wel op een gelei toetje, het was dan ook op gelei basis en niet zoals we in Nederland gewend waren een wat dunne verfbare vernis. Toch maar begonnen met vernissen van de keukenkastjes en wat bleek ...... het was veel beter te verwerken dan die dunne vernissen want .... het druipt totaal niet en het smeert uit als zachte boter. Maar ook met het aanbrengen van onder andere een houten framewerk om gipsplaten tegen aan te schroeven is een vak apart. Ons leermoment van die dag was dat je in leem moet spijkeren. De lemen muren bij ons zijn zo'n 1 meter dik en als je hierin boort om vervolgens plug en schroef te gebruiken, komt de plug er met omliggend leem er zo weer uit. Grotere plug er in stoppen heeft geen zin, want dan gebeurt hetzelfde en het gat wordt steeds groter zonder dat het ook maar enig houvast geeft. En dan zien we bij oude constructies van die overmaats lange spijkers zitten van zo'n 15 centimeter. We hebben nu dus grootverpakkingen spijkers in voorraad, aangezien dit perfect houdt in leem. De spijkers zitten zogezegd leemvast. Ook de Normandiërs zelf zijn zeer behulpzaam en geduldig. Waar je ook komt je wordt altijd met veel vriendelijkheid en geduld geholpen. Zelfs bij het belastingkantoor waar we een formulier nodig hadden voor het invoeren van onze auto en dat formulier was nog gratis ook. Onze auto heeft nu dus een frans kenteken, en daar zijn we zeer trots op. Alles rustig geregeld en het is dik in orde gekomen, we zijn nu echte Manchois, zoals de buurman lachend zei. Dat geduld hebben onze buren ook, op een gegeven moment waren we Walter, ons paard, even kwijt. Nu is 2 hectare land best groot, maar om je paard er op kwijt te raken gaat toch wel iets te ver. Maar hij was nu toch echt weg en hij stond ook niet bij buurman Albert, waar we hem al een keer eerder vonden tussen 4 enorme stieren van zo'n 1000 kilo per stuk. We hebben hem er toen heel stoer zelf tussenuit gehaald. Maar na een aantal keren roepen hoorden we nu terugroepen, en nee dat was niet Walter, na goed luisteren was het de andere buurman. Walter stond bij hem in de tuin en vond zijn gras ook heel lekker. Wij Walter weer opgehaald en gelukkig kon de buurman er enorm om lachen en bood gelijk ook zijn weiland aan, dat scheelde hem weer het grasmaaien. Dat was weer mooi geregeld en we werden ook meteen weer op de thee gevraagd aan het einde van de middag. Eerst de thee en daarna weer een heerlijk zelfgestookte Calvados natuurlijk. We zijn er wel heel trots op dat we zulke aardige buren hebben.   Ook de behulpzaamheid van iedereen is hier enorm, als er maar wat is komen ze je meteen helpen. Als je je laat ontvallen dat je een paar takken van een boom af wilt hebben komen ze later terug met de motorkettingzaag al in de aanslag. Gelukkig konden we laatst wat terug doen. Doreen kwam ons terrein op rijden en vertelde, terwijl Ed stond te verven, dat Albert, onze buurman, met zijn auto in de greppel stond vlak naast onze ingang. De verfkwast liet Ed meteen voor wat ie was en samen gingen we, als zijnde de hulptroepen, op naar Albert. Hij stond met twee wielen schuin in de greppel. Het was er al aardig druk, zo'n 5 mensen ... , de andere buren waren er ondertussen ook bij gekomen (ja ja, je maakt wat mee hier). Albert was blij ons te zien en na de vele handen schudden, maar eens naar de auto gekeken. Nou die kregen we er zo niet uit met die twee wielen in de greppel, dus toen de buurvrouw met haar gigantische tractor met voorop de lepel een grote baal stro langs kwam rijden, althans ze kon er niet eens langs vanwege Albert zijn auto, hebben we bij haar een touw om de tractorvork gehangen en om de auto en zo konden we met veel bekijks, de auto weer met 4 wielen op de weg krijgen. Ed heeft eerst goed de onderkant bekeken of er niets beschadigd was, maar gelukkig was alles nog heel. Wij dachten dus snel terug naar ons schilderwerk te gaan, maar nee hoor. We werden met zijn allen gevraagd eerst koffie te komen drinken. Koffie? Welke koffie? Er werden meteen 5 verschillende flessen drank op tafel gezet met nootjes. Ed vertelde dat hij aan het verven was en de verf wel op het hout wilde hebben en niet op de ramen, maar een of twee drankjes moest toch wel kunnen, werd er na flink beraad besloten. Sindsdien houden we het hek goed dicht en maken we eerst de klussen af waar we mee bezig zijn, voordat we ons buiten het terrein begeven, ha ha, nee hoor geintje. Lekker genieten van de gastvrijheid is ons motto. Zo hebben we met oud en nieuw een schaal verse oesters "geruild" voor een zak eigengebakken oliebollen. Gastvrij zijn ze hier zeker, heerlijk. We hebben ondertussen onze eerste kerstmis & jaarwisseling hier gevierd. Eerste Kerstdag kennen ze hier natuurlijk wel, maar tweede kerstdag is hier gewoon de dag na kerst en is alles weer gewoon en zijn de winkels ook weer open. Wij hebben wel beide Kerstdagen vrij genomen en gezellig gevierd met vrienden die hier ook in de buurt wonen. De jaarwisseling was heel wat anders. Anders omdat hier geen vuurwerk wordt afgestoken. Wij zijn er natuurlijk mee opgegroeid dat er om 00.00 uur altijd een immens kabaal ontstaat door het afsteken van het vuurwerk. Dan is het toch wel een soort cultuurschok, maar wel een hele prettige! Heerlijk die rust. Het was nu zelfs wel een heel speciale jaarwisseling, aangezien ons nichtje Zonne ook in die nacht werd geboren. Dan woon je op zo'n moment toch ineens wel ver weg, maar gelukkig maakt ze in april al haar eerste reis hier naar toe en kunnen we haar bewonderen. Wij gaan in ieder geval verder met het opbouwen van ons Domaine, op dit moment is onze chambre d'hôte helemaal klaar voor de verhuur. Deze wordt dan verhuurd met ontbijt en naar wens ook met table d'hôte. Ons eigen huis is nu ook zo goed als klaar, al blijf je hier wel altijd klussen en werken, dus vervelen doen we ons zeker nog niet! Met de camping gaat het ook heel goed. Veel bomen, planten en struiken zijn we aan het planten voor enige afscherming, maar het blijft een camping à la ferme met ook een mooi vrij uitzicht. Ook worden alle plaatsen voorzien van stroom en is er een sanitairgebouwtje met 2 douches en 2 toiletten. Onze Knaus toercaravan krijgt een mooie plek op de camping en is ook te huur. Hier hebben we voor gekozen, aangezien er toch veel mensen zijn die graag in hun vakantie kamperen en in een toercaravan willen doorbrengen, maar het niet prettig vinden of niet meer in staat zijn om met een caravan achter de auto te rijden. De caravan heeft een vast 2 persoonsbed is van alle gemakken voorzien en staat bij aankomst klaar voor gebruik. En eventueel staat het eten bij aankomst ook voor u klaar en kunt u daar van genieten bij de caravan of bij ons aan tafel. Dus hier op Domaine Roqueforette is van alles te bespreken of te regelen voor uw gemak. Gelukkig vinden steeds meer mensen onze website, zelfs al met enkele zoektermen. Blij worden we ook van alle spontane, geïnteresseerde en leuke reacties die we nu steeds meer binnen krijgen via onze Website.   Verder genieten we met volle teugen van de natuur hier en de jaargetijden. Hier voelen en zien we nu al enige tijd de lente opkomen en begint alle beplanting al mooi uit te lopen en in de knop te komen. We hebben de afgelopen week al twee keer buiten geluncht en zelfs met vrienden tot een uurtje of 18.00 lekker buiten gezeten, heerlijk hoor. De vogels hebben het weer ontzettend druk en fluiten er heerlijk op los, de koeien gaan de wei weer op en zo worden de dagen ook weer langer en worden we van dit alles vanzelf nog blijer en genieten we hier ook met volle teugen van.   Vanaf Domaine Roqueforette, Vriendelijke groeten en tot de volgende nieuwsbrief.   Doreen & Ed Advocaat