Domaine Roqueforette

Normandie

Terug naar hoofdpagina 

Chambre d'hôtes Camping Waarom hier? Gîte Chalet  
 
Nieuwsbrieven Contact Wie zijn wij? Fotocollage Links  

 

 

 

Nieuwsbrief 5

November t/m Mei

Wintermaanden: We hebben een paar mooie wintermaanden achter de rug. Het is mooi droog en zonnig weer geweest met af en toe wat lichte nachtvorst, waardoor het uitzicht hier adembenemend was met zo’n prachtige, witte gloed over het landschap. Zalig weer om een stevige strand- of boswandeling te maken, of  om op ons land te werken zodat we er een gezonde kleur van op de wangen kregen.. Deze winter hadden we ook voor het eerst een houtkachel in de keuken en daar hebben we dan ook veel bij gezeten op de gezellige stille winteravonden.

Druk: Wij krijgen wel eens de vraag of wij het hier niet al te stil vinden in de wintermaanden. Stil?, zeggen wij dan, we hebben het ontzettend gezellig druk in de winter! Er komen regelmatig mensen aanwaaien die gewoon even komen kijken of een bakkie komen halen. En elke maand hebben we wel familie of vrienden, verre neven of oude buren te logeren gehad. Ook hebben veel mensen die hier kwamen logeren of in de buurt wonen, ons geholpen met allerhande klussen. Vrienden die zo'n 60 stekken meebrachten en ook hebben geholpen met het planten ervan, of die hielpen met het stuken van een vol op de wind staande muur, of met het plaatsen en afwerken van gipswanden. Dus de verhalen die je wel eens leest van "Nederlanders" die hier wonen en het, vooral in de winter, eenzaam vinden, nee, dat zijn niet onze verhalen. Je zult ons niet horen zeggen dat het hier eenzaam is en of het nu Nederlanders zijn die ook hier ergens een huisje hebben of dat het Fransen zijn die langskomen, wij hebben aanloop genoeg en vinden het ook reuze gezellig zo.

Oud & Nieuw: Een paar dagen voor het nieuwe jaar hebben we weer oliebollen en appelflappen gebakken. ’s Middags kwamen vrienden uit de buurt ze dan ook snel proeven in ons "oliebollenmagazijn", en gezien naar het weinige dat er "overbleef" smaakten ze dus erg goed. Bij de buren zijn we ook weer oliebollen gaan brengen en die werden meteen warm opgegeten en "weggespoeld" met een heerlijk zelfgemaakt drankje. Dit was niet omdat ze de bollen niet lusten want sommige namen er zelfs meerdere. Wij kregen dan weer op onze beurt verse oesters te eten die wij eigenlijk alleen maar uit beleefdheid eten, omdat we er niet echt gek op zijn. Maar de verse mosselen die gaan er wel in bij Ed, dus als die er ook bij staan dan blijven er daar niet veel van over. Dat is dus een mooie deal met de oliebollen, haha.

En wat is het heerlijk, maar ook nog steeds wel wennen, om klokslag 24.00 uur hier helemaal géén vuurwerk te horen. Als je zoals wij en ook zoals heel veel andere mensen altijd gewend bent om een ontzettend kabaal te horen om 24.00 uur van al het vuurwerk, en je hoort nu helemaal niets, dan is dat heerlijk. Niet alleen voor ons maar ook voor de dieren. Die blijven nu allemaal lekker rustig en hoeven niet zoals veel dieren rond de jaarwisseling een kalmeringspil te hebben, je hoort hier buiten verder niets dan stilte. Heel apart maar ook heel mooi.

Nieuwjaarsreceptie: Half januari kregen we weer de uitnodiging van de burgemeester om de nieuwjaarsreceptie bij te wonen in de feestzaal van ons dorpje Laulne. Dit jaar besloten wij om daar naar toe te gaan. Om 15.00 uur moesten wij er zijn en wij waren er ook stipt op tijd net als bijna alle andere inwoners van Laulne. (In Laulne wonen zo’n 160 mensen.) We werden hartelijk onthaald door de burgemeester en de secretaresse, maar ook "alle" inwoners moesten meteen alles van ons weten, want ja, dit was hun kans natuurlijk. De meeste kenden ons al en wisten precies, waar wij wonen. We kregen tal van uitnodigingen om eens bij hen te komen kijken en ze wilden het bij ons ook wel eens graag komen bekijken. En we kregen meteen ook van alles aangeboden als we wat nodig mochten hebben, van bouwmaterialen tot tractoren om te lenen. Het zijn vooral deze saamhorigheid, gastvrijheid en openheid naar elkaar toe, die ons hier zo’n huiselijk en warm gevoel geven. Dat gastvrije en die openheid is wel puur de Campagne, dus het platteland hier in Normandië.

Na de toespraak van de burgemeester, waarin zij vertelde dat er het afgelopen jaar ook nog eens drie geboortes geweest waren, en ook waar "al het geld" aan besteed was, kregen we de hapjes én, jawel, de verschillende soorten champagne werden geserveerd, dit ging samen met biscuitjes en lange vingers, gebakken door twee gezellige dorpsvrouwen. En wij maar denken dat we bij de champagne een lekker stukje kaas of worst zouden krijgen en zeker geen lange vingers en biscuitjes ha ha. Maar het was er wel reuze gezellig. Wij denken er nu over om een keer het gehele dorp uit te nodigen voor een gezellig hapje en drankje, want wie kan nu zeggen dat zijn hele dorp bij hem op visite is geweest………

Dezelfde week nog staan we met een aantal dorpsbewoners op de foto in de krant. De krant van het departement Manche, leuke he?

Gîte l'Hibou (de uil). De gîte, ons vrijstaande vakantiehuisje en onze trots, is nu klaar voor de verhuur, en ook meteen al ruimschoots verhuurd. Na  een paar dagen uitpuffen en heerlijk nagenieten van het afgelopen seizoen-2007 zijn we hard aan het (ver)bouwen gegaan voor ons volgende project: de gîte. Ed was in september al begonnen met het slopen van de hangar, de aangrenzende schuur. Alle staalplaten losgeslepen en al het hout dat eruit kwam in stukken gezaagd voor de houtkachel. Hierna de buitenmuur van de aanstaande gîte opgemetseld met de deur en de ramen erin. Voor die klus moet je geen hoogtevrees hebben aangezien deze muur ruim 5 meter hoog is. Daarna met nog twee vrienden in één dag die muur gestuukt, zodat alles ook meteen waterdicht was. Toen aan de elektriciteit begonnen, er is in zijn totaliteit zo'n 500 meter kabel en buis ingegaan, dus stroom hebben we er nu zeker genoeg. Hierna binnen aan het plafond begonnen. En vele rollen isolatie, plastic, dikke zware balken en hout later zat ook het plafond erin. Het begin was gemaakt. Hierna de geïsoleerde houten vloer over de betonnen vloer heen gelegd. Hier hebben we bewust voor gekozen aangezien plavuizen veel kouder zijn en onze gîte ook een vrijstaand huis is. We hopen namelijk de gîte ook in de winter te kunnen verhuren, dus dan moet het ook lekker warm te stoken zijn.

Nu waren de binnenmuren aan de beurt. En toen kregen we ook heel snel een echt knus huis. Lekker helemaal en rondom geïsoleerd, ramen vol op de zon, dus mooi licht en warm. Ondertussen is ook de fosse tout eaux (is de septictank maar dan veel uitgebreider en aangepast aan de eisen van deze tijd) de grond ingegaan en het ziet er nu rondom de gîte uit als een maanlandschap, maar de aannemer komt alles nog netjes egaliseren en meteen ook nog even zo'n 80 ton grint rond de gîte aanleggen, zodat alles in één keer klaar is. Binnen konden we nu eindelijk aan de afwerking beginnen. Hier hadden we ons al een hele tijd op verheugd. Mooie badkamertegels uitgezocht, ideeën voor de keuken uitgewerkt en ook hier mooie tegels voor uitgezocht. Ondertussen op onze "vrije" middagen de brocantes afgestruind op speciale meubelen voor de gîte. De ene keer lukt het beter dan de andere, maar de meeste spullen staan er nu wel in. Na de vele leuke en lovende reacties op onze gastenkamer, de chambre d'hôte, hebben we die stijl ook doorgezet in de gîte. Mooie kleuren, mozaïek, warmte, licht, ruimte en originele details ook origineel gelaten. Goede en ook nieuwe 2 meter lange bedden aangeschaft. De 2 meter lengte dat is hier in Frankrijk nog niet standaard en daar hebben we ook flink voor moeten zoeken. Maar wel belangrijk, goed liggende nieuwe matrassen met warme dekbedden erop, wat wil een gast nog meer?

De gîte is nu al meerdere keren verhuurd geweest en gelukkig goed in de smaak gevallen bij de gasten. En de gîte is het gehele jaar door te huur en ook hier is natuurlijk ontbijt en/of table d'hôte (diner) bij te boeken, of bv. table d'hôte op de dag van aankomst en gebracht in de gîte. Zoals eerder gezegd zijn we trots op onze gezellige gîte l'Hibou.

Buurman: Van de week ging Doreen weer eens met de paarden wandelen toen ze langs buurman Albert liep. Die was aan het werk op zijn erf en kwam natuurlijk meteen aanlopen voor een praatje. In de loop van het gesprek zei Albert dat Fido er zo modderig uitzag en dat die zeker lekker had liggen rollen in de modder. Ja, zei Doreen, dat heeft hij zeker hij lijkt nu meer op een varken dan op een paard, waarop Albert lachend antwoordde: O en wanneer wordt hij geslacht? Ik lust wel een stukje, ha ha.

Voorjaar: Het voorjaar is nu weer in volle gang, de natuur heeft het geweldig druk en het ruikt allemaal weer heerlijk fris en gezond.

In de moestuin hebben we voor het eerst met een motorfrees de grond omgespit, het leek wel een campingattractie omdat het ding in de harde leem hier meteen over heen schoot en toen naar de diepte dook. Ed leek wel een reuze mol, hij dook met frees en al de grond in maar even later kwam hij gelukkig weer boven haha. Maar de moestuin is gefreesd (vrezen wij) en de eerste plantjes sla, courgette, uien en knoflook staan er al in. De buurman wilde onze moestuin ook wel even ploegen maar dat leek ons weer niet zo'n goed idee, zijn ploeg is 10mtr lang en met de trekker erbij blijft er van de moestuin niets anders over dan moes. Nee met de frees ging het perfect en je schept ook meteen nog wat vreugde: vrienden van ons die ook hier waren lagen op de grond te rollen van het lachen.

De paarden verliezen weer hun wintervacht, ze staan nu zelfs al te zweten omdat het al enkele dagen soms 25 en zelfs al 32 graden is geweest, en dus maakt de dikke wintervacht weer plaats voor de zomervacht. Als je nu de paarden aait of borstelt vliegen de haren je om de oren. De vogels lijken af en toe op de kerstman aangezien ze met grote dotten wit haar wegvliegen om hun nesten te gaan maken. Het is een prachtig gezicht. Vogels plukken lekker de vachten van de paarden en de paarden vinden het zalig dat gekriebel op hun rug. En als ze lekker in het zonnetje liggen plukken de vogels zelfs hun buiken.

Afgelopen september heeft Doreen een korte clickertraining gekregen van een gast die hier chambre d'hôte had gehuurd. Zij geeft clickertraining voor honden en vertelde dat het ook zeer geschikt kan zijn voor paarden. Wij kwamen op het idee om te kijken of we Fido minder angstig konden krijgen bij het optillen van de voorhoef, en ook of hij zo misschien wat gemakkelijker de trailer in zou lopen.  Nou, het is helemaal geweldig. Fido heeft het heel snel opgepakt en ook onze gast vond het leuk om te zien dat we zo snel succes hadden met Fido. Nu geeft hij heel rustig al zijn voeten, hij krabbelt als een circuspaard en als klap op de vuurpijl wandelen Walter en Fido na een uitgebreide training van een dag nu allebei zo de trailer in en staan daar alsof dit het leukste van de wereld is. Nu kunnen we eindelijk met allebei de paarden lekkere strandritten en wandelingen gaan maken en daar verheugen we ons zeer op. In de toekomst willen we kijken of er interesse bestaat bij gasten met honden voor zo’n clickertraining. De dieren vinden het helemaal geweldig en voor de "baasjes" is het ook een leuke afwisseling om met de hond bezig te zijn.

Kraam afdeling: Doreen is "moeder" geworden. We hebben overal nesten van allerlei soorten vogels hier, en laatst vonden we ineens een spreeuwenjong op de grond in de schuur. Deze was waarschijnlijk door zijn moeder uit het nest in de nok van de schuur gegooid - Misschien had hij de maandelijkse huurbijdrage niet aan zijn moeder betaald en was hij daarom de deur uitgezet. Het was te hoog om bij het nest te komen én we wisten ook niet uit welk nest het jong kwam. Dus na telefonisch overleg met de vogelbescherming hoe en wat te doen met het jong was Doreen ineens moeder. We hebben de hondenbench die we toch nog op zolder hadden staan, omgebouwd tot supernest en zo kwam het dat Doreen elke morgen klokslag 06.30 uur op stond om Fluf te gaan voeren, ja hij heet dus Fluf. Dat ging allemaal goed tot er na drie dagen nog een spreeuwenjong uit het nest gegooid of gevallen was. Zo kregen wij er ook Puf bij. Dus nu moesten elke morgen vanaf 06.30uur en om het half uur Fluf en Puf gevoerd worden. Fluf en Puf groeiden als kool of beter als spreeuwen, en op een dag vloog Puf uit. We hebben hem sindsdien nog niet terug gezien. Alleen Fluf wil nog niet echt het (huis) verlaten. Hij heeft het waarschijnlijk te goed hier. Hij zit op Doreen d'r schouder en haar hoofd en poept er daar ook lustig op los. Ze leert hem vliegen, doet er van alles aan zodat Fluf maar naar zijn familie gaat maar hij wil nog steeds niet weg. Als hij nog veel langer wil blijven gaan we maar eens kijken wat de kinderbijslag voor Fluf oplevert. We hopen maar dat ook Fluf net als Puf straks lekker de wijde wereld ingaat en zoals het hoort ook op zichzelf gaat wonen.

Roqueforette: De buren kwamen de gîte bekijken en ze vonden het allemaal geweldig. Nu ook onze nieuwe burgemeester nog een keer uitnodigen. Met de buren hebben we onze nieuwe aanwinst gevierd met een lekkere calvados en pastis. Wij hebben er wel kaas en worst etc. bij gegeven omdat wij niet zo weg zijn van lange vingers en biscuitjes bij een drankje ha ha. En het was weer gezellig laat geworden.

En het allerlaatste nieuws: Het loopt hier weer storm en met de pinkstervakantie was alles verhuurd, en dus was het hier gezellig vol.

 

Dus hopende op een zomer met veel gezellige en zich hier thuis voelende gasten, tot ziens in het gastvrije Normandië bij ons op Roqueforette.

 

En natuurlijk weer met vriendelijke Normandische groet,

Doreen en Ed

Nieuwsbrief 5

Nieuwsbrief 11

Nieuwsbrief 10

Nieuwsbrief 9

Nieuwsbrief 8

Nieuwsbrief 7

Nieuwsbrief 6

Nieuwsbrief 4

Nieuwsbrief 3

Nieuwsbrief 2

Nieuwsbrief 1