Nieuwsbrief 3

Maart/ April.

Onze eerste 'winter' hier viel best mee. Het is niet echt koud geweest. Een vreemde gewaarwording was wel dat we op een dag naar St-Lô reden, dat hier zo’n 35km vandaan ligt, en we voor het stadje auto’s tegenkwamen bedekt met een flinke laag sneeuw.

En inderdaad in St-Lô lag een dik pak sneeuw en was het ook veel kouder. Terug naar Laulne was alles weer groen en werd het een heel stuk warmer. Op een afstand van 35km is dat wel heel apart. Het is hier aan de kust gewoon warmer en het vriest hier ook bijna niet.

En nu is het lente. Wat een fijne tijd is dat toch! Het is steeds weer een verrassing om te zien wat er allemaal voor moois uitkomt en de bomen beginnen uit te lopen, de appelbomen (voor de Calvados) komen in de bloei en de paarden krijgen hun zomervacht. En dit allemaal samen met de muziek van de vogels die het weer ontzettend druk hebben, kortom, een geweldig plekje hier.

Elke vrijdagmorgen gaan we naar school. We krijgen Franse les in La Haye du Puits. Dat is wel wennen omdat het in het engels gaat, er zitten zo'n 8 Engelsen in de klas en de “juf” geeft les in het engels op de manier van de serie Allo Allo. Dus zegt zij ook echt "keutmurning".

Alleen is zij tot de ontdekking gekomen dat wij ook Duits spreken en nu wil het geval dat zij dit aan het leren is. Was ze maar nooit tot deze ontdekking gekomen, want nu zegt ze de zin eerst in het “Engels”, daarna tegen ons weer in haar gebrekkige Duits en dan vraagt ze aan ons of het zo goed is…… Vervolgens moeten wij het nog eens gaan vertalen naar het Frans, want daar kwamen wij tenslotte toch voor…………? Dus wij hebben na die twee uur beiden een rood hoofd dat verlangt naar rust en/of een Calvados haha.

Het is een heel gezellige maar zeer vermoeiende manier om vanuit het Engels goed Frans te leren.

Ook heeft inmiddels Fido onze familie versterkt, Fido is een paard van 14 jaar en een echte Normandische volbloed. Fido was via de "Horse rescue" door zijn eerste eigenaar verkocht maar na een jaar kwamen de mensen van de Horse Rescue erachter dat Fido zeer verwaarloosd bij zijn nieuwe eigenaar stond. De Horse Rescue heeft Fido daar weer weggehaald en bij zijn eerste eigenaar voorlopig teruggebracht in afwachting van een nieuwe eigenaar.

Daar kwamen wij achter en op een zaterdag zijn we met de trailer achter de auto naar Fido gaan kijken. Het werd die dag al bij al een "ritje" van 500km, stelt niets voor hier in Frankrijk, ahum. Na twee uur onderzoeken en bekijken besloten wij om Fido toch mee te nemen, ondanks dat we over een paar dingen twijfelden, maar we vonden dat hij best wel een heel vriendelijke oogopslag had en eigenlijk vonden we hem allebei ook wel heel zielig zoals hij erbij stond. Temeer omdat de boer niet echt de vriendelijkste was en wij hem niet vertrouwden. Zaten zijn handen en voeten niet wat al te los tegen Fido, omdat hij terugdeinsde zodra de boer te dichtbij kwam?

En dus woont Fido nu hier. Hij is écht heel lief en heeft in Walter een fijn maatje gevonden, saampjes kunnen ze het best vinden. De hoefsmid heeft hem weer netjes op zijn voeten gezet, hij is intussen mooi op gewicht en je ziet hem eigenlijk met de dag vriendelijker en blijer worden, dus geeft het ons een goed gevoel hem gered te hebben van de slacht zodat hij hier verder een mooi leven kan hebben en hopelijk heel oud bij ons mag worden.

En we hebben de bouwvergunning voor de gîte die we gaan restaureren.

We zijn weer naar de DDE geweest, de instantie die dit allemaal onderzoekt en keurt , om daar nog het een en ander te brengen en de bouwtekeningen na te zien, en we zouden binnen 8 weken uitsluitsel van ze krijgen.

Krijgen we van de burgemeester opeens te horen dat zij ook heeft getekend evenals de DDE, voor de goedkeuring om de gite te gaan verbouwen.

Dus we hadden binnen drie weken de goedkeuring binnen om de gîte te restaureren. En dat hebben we allemaal weer saampjes gedaan, de bouwtekeningen gemaakt, foto’s, grondonderzoek laten doen etc. En we mogen alles bouwen precies zoals wij het ook willen hebben. Ook hier zijn we weer geweldig blij mee.

Momenteel zijn we nog druk bezig met het in orde maken van de camping, heel veel jonge struiken en boompjes hebben we geplant. Maar daar zijn we nog niet mee klaar.

Door een graafmachine is er zo’n 100m3 grond afgegraven en dat is verspreid door een mega grote tractor met aanhanger, die ’s avonds om 19.00uur met zijn bak ook nog even de elektrakabel boven in de mast van de buurman kapot trok. Binnen een kwartier was de EDF (is het franse elektriciteitsbedrijf!) hier met groot materiaal om alles weer te repareren.

In die tussentijd zijn wij maar even naar de buurman gelopen om alles te vertellen. Die was net met zijn zeer antieke tractor bezig op het land. Nadat we ons verhaal gedaan hadden, moesten we eerst maar even in de keuken komen zitten voor een bakkie. En jawel hoor bij het heerlijke bakje koffie uit een oud bakelieten potje dat op het vuur verhit werd, kwam ook de zelf gemaakte Calvados te voorschijn in een oude karaf.

Na een bakkie met dit brouwsel dat zeker alle aanslag in je keel weg schroeit, moest Ed er zeker nog een nemen. Maar hij sloeg dit af omdat we naar de aannemer moesten om te zien of die inmiddels niet het gehele land al had afgegraven en afgevoerd.

Ook bood onze buurman Ed aan eerdaags te leren hoe hij zelf Calvados moet maken. Nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Dus hopelijk hebben we volgend jaar zelfgemaakte Calvados, maar of het dan ook te drinken is of het goed is voor in de auto, dat zullen de tijd en de "proefpersonen" ons leren.

Laatst kwam de buurman (een andere dan die van de Calvados) met groot materiaal om even een paar takken van de bomen te zagen. Na die klus hebben we ook alles kort gezaagd omdat dat moet voor de kachel van de winter. Dus we bleven maar zagen. Na een zeer natte rug waren klaar en ging hij weer verder met zijn eigen bomen zagen. Zo gemakkelijk gaat dat hier.

Daarna kwam de buurman van de La Fonderie langs. Hij heeft samen met zijn vrouw een atelier en meerdere winkels met zelfgemaakte kunst, waarvan één schuin tegenover ons domaine. Zij maken van alles in brons, bv. bronzen schilden of naamplaten, ook op bestelling.( http://www.artisans-vikings.org/entreprise/fonderie-helaine-frame.htm )

Ze gaven een expositie ’s avonds, dus wij als goed willende ingeburgerde “Manchois” met de zaklantaarn op zak daar naartoe. Na binnenkomst mengden wij ons tussen alle kunstenaars met de meest uiteenlopende opvallende uitdossingen, totdat de buurman ons ziet en geheel blij en uitzinnig van vreugde ons toewuifde en toeriep. Meteen kregen we een groot glas jus d'orange in de handen gedrukt. En iedereen moest ook weten wie wij waren. Toen was er een mysterieuze rondleiding, waaraan iedereen moest meedoen, door de smidse met overal kaarsen, en wij als zijnde het “hoffelijke paar” voorop moesten lopen met de buurman/kunstenaar en zijn vrouw.

De avond duurde officieel tot 21.30uur, maar toen wij om 23.00uur weggingen, hadden we ook in de gaten dat iedereen de zelfde jus d'orange dronk……….Ze noemden het gewoon punch, dus jus d'orange met wodka of rum. Gelukkig konden wij lopend met de zaklantaarn naar huis. Het was heel gezellig en de buurman gaat voor ons een mooi bord maken met de naam van ons Domaine Roqueforette, voor bij de ingang.

En we blijven het nog steeds zeggen, we hebben met veel bedrijven te maken, maar wat zijn de mensen toch aardig hier.

Komen ze een klus bij je doen, eerst een hand geven, na de klus ruimen ze alle gemaakte rommel netjes op vragen of dat het allemaal goed gedaan is, krijgt je weer een hand en ze vertrekken weer zwaaiend.

En of de klus nu op vrijdagavond pas om 20.00uur klaar is, geen probleem hoor.

Of dat de aannemer op zaterdagmorgen al om 08.00uur begint met graven met zijn graafmachine en alles in een keer klaar maakt, en dan ook nog eens wat extra’s doet voor ons zodat we de rug kunnen sparen met scheppen, is ook geen probleem.

De mensen komen na wat ze je beloven en doen het nog buitengewoon goed ook.

En de camping is ook 5 mei klaar, en dan hebben we twee douches, twee toiletten, een buiten afwasplaats, en een informatiebord over de markten, brocantes etc.

We hebben nu ook onze mooie en luxe toercaravan te huur staan op de camping. We dachten dat dit voor veel mensen een uitkomst is die bv. niet willen rijden met een toercaravan maar die er wel in willen kamperen. Nu, deze staat kant en klaar en is helemaal ingericht. Er is stroom, gas en u kunt zelf de watertank van 50ltr. vullen zodat u ook stromend water heeft. Een keer per week is er schoon beddengoed bij inbegrepen en de caravan staat op een heel mooi plekje met geweldig uitzicht, zie de foto's. Een heerlijk plekje om van daaruit lekker te genieten van het mooie Normandië. Wilt u helemaal op de verwentoer? Dan zorgen wij ook nog eens dat het eten voor u klaarstaat bij aankomst, en zo kunnen wij ook op verzoek zorgen voor een tas met levensmiddelen op de dag van aankomst, bij ons is bijna alles mogelijk als de mensen het maar naar het zin hebben, tot rust komen en lekker genieten. Onze Knaus is dan ook al voor meerdere weken besproken en we zijn blij dat nu ook andere mensen van onze caravan kunnen genieten. 

Inmiddels hebben we al veel mensen mogen ontvangen in de chambre d’hôte, die wordt niet alleen voor enkele dagen gehuurd maar al meerdere malen voor een week en dan soms incl. avondeten en soms ook om en om zodat de mensen na een dag toeren en bezichtigen, lekker kunnen eten met een wijntje erbij en daarna dan niet meer hoeven te rijden.

Wij hebben hier nog steeds volop werk te verzetten en we zitten ook nog eens vol met nieuwe plannen, maar we willen hier ook saampjes veel genieten op ons Domaine Roqueforette, van de natuur en de omgeving en de wijze waarop andere mensen hier op hun manier weer genieten van hun vakantie.

Ons motto is dan ook: gewoon lekker genieten.

Vanaf Domaine Roqueforette,

wie weet tot ziens en met vriendelijke Normandische groeten.

Doreen & Ed Advocaat