Bienvenue/welkom bij nieuwsbrief Domaine Roqueforette Normandie 2018   Onderwerpen in deze Nieuwsbrief: Mooi seizoen Tv-programma Dorpsgenoten, vrienden en kennissen Table d'hôte-avonden Gezellige gasten Het warme gezellige seizoen D-Day 2019 is 75 jaar herdenken   Allô allô bonjour,   Mooi seizoen! Nadat wij weer een lang maar o zo gezellig en o zo warm seizoen hebben gehad, is het weer fijn afsluiten met een nieuwsbrief vanaf Domaine Roqueforette. Genoten hebben wij weer, van alle nieuwe en bekende mensen die we hebben ontmoet, en van alle nieuwe indrukken die we hebben mogen meemaken. Zo begonnen we in het nieuwe jaar met langs gaan bij vrienden en bekenden voor de nieuwjaarswensen, en dat natuurlijk op zijn France, wat gepaard gaat met de nodige hapjes en drankjes. En dan denk je dat het voorjaar begint? Worden we begin maart wakker met lichte sneeuw en was alles mooi wit. Wat uitzonderlijk is voor hier maar wat ook weer snel verdwenen was, gelukkig. Tv-programma. De tv-producent van het programma Leef je droom, die hier in Quinéville op het château Quinéville opnames maakten, had ons gebeld en gevraagd om hier ook aan 'mee' te doen. In ieder geval om mee te doen als zogenaamde figuranten en dan met het programma mee te lopen. Maar alle drie de keren dat ze ons belden en mailden, hadden wij geen tijd. De laatste keer dat ze ons belden, was om te vragen of we bij de bekendmaking van de winnaars van het programma wilden zijn. De winnaars mogen dan een jaar, of langer, het château gaan beheren hier in Quinéville Normandie.  Dit gebeurde op een zaterdagmiddag, dus toen zijn we wel even gaan kijken. Het was leuk om het château te zien en de omgeving, en ook om de tv-opnames mee te maken met alle camera's eromheen etc. En we hebben de uiteindelijke winnaars ontmoet, dat was ook leuk. Er waren wat hapjes en drankjes aanwezig en er was muziek, en wij werden ook regelmatig gefilmd samen met onze hondjes. Wij waren natuurlijk de enigen die hun hondjes hadden meegenomen, haha. Verder was het toen berekoud en duurde het ook allemaal vrij lang buiten. Later dit jaar tijdens de uitzendingen op tv, waren wij zelfs voor nog geen tiende van een seconde te zien op tv, dus eigenlijk zag je ons helemaal niet en hadden wij die kou voor niets getrotseerd, haha. Maar voor ons was het wel leuk dat het zich in Normandie afspeelde en wij herkenden ook veel van de omgeving.   Dorpsgenoten, vrienden en kennissen En natuurlijk gaan wij bijna elke week even langs bij onze buurman, die inmiddels 91 jaar oud maar nog zeer kwiek van lijf en geest is, en ook nog veel humor heeft. Hij mist zijn vriendin ontzettend. Ze is dit jaar plotseling overleden, ze is 88 jaar geworden. Ze kenden elkaar al hun hele leven en hij ging ook al ruim 20 jaar lang bij haar eten, drie keer per dag met zijn auto heen en weer, heen en weer. En dat mist hij nu ineens, dat verzetje en die gewoonte. Dus heeft hij wel wat aandacht nodig, wat hij ook altijd heel erg fijn vind. Als wij een table d'hôte avond hebben gehad, dan brengen wij hem de volgende dag een paar bakjes met eten die hij dan zo kan opwarmen. En je ziet hem dan ook meteen opfleuren als wij aankomen. Het is een kleine moeite en je maakt hem er zo blij mee, dat is ons alles waard. Maar ook nu brengen we af en toe eten, of een stuk taart wat we hebben gebakken, of we nemen wat lekkers bij de bakker mee voor hem. Zo waren we ook een keer bij hem toen hij water pakte om in het pannetje te doen voor de koffie, en wij beiden van schrik van de bank vlogen omdat zijn geiser een megaknal gaf. We schrokken ons rot. Wij raadden hem toen aan om de geiser te vervangen (of dat Ed dit anders voor hem zou doen) omdat deze geiser zijn beste tijd wel gehad had. De geiser was al net zo origineel als zijn huis: oud! Hij zou erover nadenken. Maar toen wij een paar dagen later weer langs kwamen met wat lekkers voor hem, plus een toetje, hing er zowaar een nieuwe geiser van het merk Leclerc. "Zo buurman, toch naar ons geluisterd?",  vroegen wij. "Nou nee, niet helemaal", zegt hij. Maar de verpleegster was er (die komt elke dag bij hem) en toen hij ook voor haar heet water moest pakken uit de geiser, gaf deze zo'n knal dat de vlam tegen het plafond schoot en een zwarte plek achterliet. De verpleegster schrok zich ook rot, en eiste daarna van hem dat hij meteen een nieuwe geiser zou laten installeren, anders zou ze niet meer bij hem langs komen! Dus de volgende dag kwam de loodgieter meteen een nieuwe geiser plaatsen. En wij gaan nu ook wat meer gerust een bakkie 'heerlijke' oploskoffie bij hem drinken, hihi. Goed dat we regelmatig langs gaan bij hem, van de week stond hij te rommelen met een gasfles toen wij aanklopten, dus kon Ed mooi de gasfles voor hem omruilen en aansluiten, en zo kregen wij heet water voor de koffie van nieuw vers gas. Zo ging hij ook de houtkachel weer opstoken, maar die trok niet goed, en toen vroeg hij aan ons, "de Nederlanders", of wij misschien een schoorsteenveger wisten om zijn schoorsteen te komen vegen? En ja, die wisten wij wel, dus hebben we dat voor hem geregeld en zo werd zijn schoorsteen meteen de volgende dag nog geveegd. En nu kan hij weer gerust stoken en geeft het ons ook een goed gevoel als wij zijn schoorsteen zien roken. En toen zijn tractor niet wilde starten, een oude McCormick tractor, kreeg Ed deze toch weer aan de praat. Dat komt waarschijnlijk omdat de McCormick en Ed uit hetzelfde bouwjaar zijn, hahahaha. Dus al met al is het net zoals het gezegde: een kleine moeite, een groot gebaar! En we houden elkaar zo ook nog op de hoogte van wat er in en rond het dorp gebeurt. Bijvoorbeeld dat er bij de boerderij Le Château 's nachts een hevige brand was ontstaan. Wij werden om 02.00 uur wakker gemaakt door gasten die het "ergens in de verte" vuur hoorden knetteren. Toen we gingen kijken waar dit vandaan kwam, sloegen de vlammen huizenhoog (hier bomenhoog) de lucht in. Het was hiervandaan ongeveer twee kilometer en de brandweerkorpsen uit vier omliggende dorpen waren al aanwezig. Ze waren tot 's morgens 09.00 uur bezig met blussen, maar ook verschillende boeren kwamen te hulp met tractoren om de balen stro en hooi uit elkaar te halen. Drie dagen later waren ze nog bezig met nablussen. Er ging 110 ton aan vers voer in vlammen op, zoals balen stro en hooi maar ook de grote schuur van 800 vierkante meter vatte vlam. Dit alles kwam mede door de extreme droogte dit jaar. Gelukkig zijn er geen mensen en dieren gewond geraakt en is alles daar nu weer in orde, behalve dat die mensen weer een nieuwe wintervoorraad voer moesten verzorgen voor hun dieren, en het was wel moeilijk en kostbaar om daar weer aan te komen. En dan moeten we ook nog onze 'verplichtingen' nakomen, zoals het langsgaan bij vrienden en bekenden. Bij onze vriend van de brouwerij waar wij ook regelmatig met groepjes gasten een rondleiding houden, en daarna al het lekkers natuurlijk ook gaan proeven, jammie!Of bij andere vrienden koffie drinken en dan bestellen we meteen ook een biologische-vrije uitloopkalkoen of -kip, die lopen daar los en hebben een supergoed vrij leven, tot de Kerst. Of er komt weer een vriend zomaar nog even wat kachelhout brengen met de tractor omdat hij toch hout genoeg heeft, en die neemt ook meteen een paar flessen zelfgemaakte cider mee die wij even moesten proeven, en die smaakte best tijdens het opstapelen van het kachelhout. Weer een andere vriend kwam onze wintervoorraad van 400 verse balen hooi brengen. En die balen werden gelost mede weer met de hulp van super Kees en Ria. Wel jammer dat deze lieve mensen in 2019 pas in september komen tijdens de grootste markt van Normandië. Hopelijk is er een andere 'vrijwilliger' die ons in juni komt helpen met het lossen van de 400 balen hooi, hihi.   Table d'hôte-avonden Onze table d'hôte avonden brengen mensen bij elkaar en dat geeft een saamhorigheidsgevoel. Dus mede daarom vinden wij het nog steeds zo leuk om diverse avonden in de week Normandisch te koken voor onze gasten. Dit zijn avonden met zoveel gezelligheid dat wij dit niet zouden willen missen! Het zijn avonden waar iedereen op zijn gemak is en de gesprekken altijd gezellig en ontspannend zijn. En er wordt ook zo ontzettend veel gelachen dat wij er soms bijna niet meer van bijkomen en dat is toch zo genieten, wat een plezier geeft dat. Wij staan dan wel saampjes van 's morgens verder de hele dag in de keuken, maar het geeft ons zoveel voldoening en plezier dat wij na afloop altijd weer terug kunnen kijken op een geslaagde en sfeervolle avond waar iedereen met een voldaan gevoel aan terug kan denken. En één keer was het wel een heel erg speciale table d'hôte-avond. Toen hadden wij gasten met een baby van zes weken aan tafel,  én we hadden een gast die net 81 jaar was geworden aan tafel. Dus toen zaten er eigenlijk vier generaties aan tafel en dat was een hele mooie gewaarwording, en ook toen was het weer een supergezellige avond. Dus ook dit jaar hebben wij weer volop genoten van de gasten die hebben meegegeten met onze gezellige table d'hôte-avonden. Wij zijn dan ook erg trots op deze gezellige saamhorigheid hier op dit kleine stukje Frankrijk.   Gezellige gasten En nieuwe onverwachte gasten zijn altijd leuk om te ontmoeten. Zo ook een echtpaar van wie blijkt dat hij dé kampioen is in de paardenmensport. Deze man is meervoudig kampioen in het mennen en rijdt zelfs met zes- en achtspan paarden door vuurhoepels en verder heel veel crosscountry's. Dus toen wij hem herkenden, dé grote menkampioen (wij noemen geen namen...hihi), wilde hij ons heel graag helpen bij het opnieuw inspannen en beleren van Sokkies. Sokkies is een Franse draver met een hele goede racecarrière. Maar sinds hij bij ons woont, en dat is alweer ruim acht jaar, heeft hij niet meer echt voor een sulky of koets gelopen. De volgende ochtend hebben we toen onze Sokkies voor de sulky gespannen en zijn we met hem een aantal dagen gaan rijden en heeft hij ons veel bijgeleerd en uitgelegd. Later gingen wij, Ed & Doreen, samen op de sulky en reed hij op de fiets mee om ons nog het een en ander bij te brengen, waarna wij weer helemaal de smaak te pakken hadden van het aangespannen rijden, iets wat wij vroeger veel gedaan hebben met onze Walter. Ook dit is weer het leuke van dit beroep en met dit bedrijf: je komt steeds weer andere, interessante en aardige mensen tegen, wat ook maakt dat wij het nog steeds ontzettend leuk vinden om te doen! Of het leuke gezin met hun twee kleine kindertjes. Zij aten ook altijd gezellig mee met de table d'hôte. Het toeval wil dat hij veearts is, en hij ons graag eens wilde helpen met het knippen van de bokkenhoeven. Dat hadden wij het jaar ervoor gedaan samen met een dierenarts van de Clinique Veterinaire  in Périers. Maar dat was zo'n ramp, voor ons maar ook voor de bokken, dat zelfs onze Fientje erop af kwam vanwege het blèren van de bokken. Dus die veearts mag hier het terrein niet meer betreden! Nu met onze gast de veearts, stonden wij, Doreen en Ed, al klaar in 'gevechtshouding', te puffen en te kreunen, en de honden zouden we binnen in huis doen. "Maar", zegt de veearts, "de honden mogen er gewoon bij hoor, en mijn kindjes vinden het ook wel leuk om te zien, net zoals mijn vrouw". Uhh? Dus Ed houdt alleen op zijn aanwijzing de bokken een beetje vast bij de horens, en de veearts knipt gewoon en in alle rust alle hoefjes van de bokken. Niets aan de hand en zo gebeurd. En ook nog eens allemaal relaxed en lachend. Wat een verschil zeg, en wat een superveearts, petje af, merci en chapeau! En nu doen we het zelf ook zo en het werkt prima, perfect dus. De bokken blij en wij blij, haha.   Het warme gezellige seizoen En natuurlijk was het dit jaar zo warm dat het soms weer té warm was, puffff. Een paar keer was het zo warm dat wij de table d'hôte-avond hebben verzet i.v.m. de hitte. Dan gingen we lekker naar het strand 's middags en heerlijk in de zee zwemmen met de hondjes, geweldig was dat. Het blijft overigens nog steeds verbazingwekkend hoe rustig het hier op het strand is, zelfs in de maanden juni, juli en augustus. En het warme weer hield hier ook lang aan. Tot zeker eind november was het nog heerlijk om buiten te zijn, en nog steeds is het hier niet echt koud, nu zo net voor de kerst is het nog 14 graden. De paarden zijn dit jaar dan ook laat op stal gegaan en staan nu overdag ook nog lekker op het land, net als de bokken, en 's avonds gaan ze allemaal weer op stal. Maar ze krijgen nu ook wel extra vers hooi op het land erbij, en natuurlijk ook voldoende in de stal. Gevonden hond. Zo kwamen vaste gasten ineens met een hele grote 'extra' hond de camping oprijden in hun auto. Deze mensen hebben zelf twee lieve honden die het ook heel kunnen vinden en veel spelen met onze honden. Maar toen ze over de doorgaande weg reden, de D24, liep daar ineens deze mega grote Saint Hubertus  langs de weg. Maar zo groot en zwaar (rond de 60kg) als deze hond ook was, onze gasten namen hem gewoon mee in hun mooie auto, en dat is echte dierenliefde! Hier aangekomen hebben we de hond eerst eten en drinken gegeven en moest iedereen hem ook zien omdat hij niet alleen heel groot was maar ook heel lief. We hebben toen foto's van hem genomen en deze uitgeprint, en toen zijn wij maar gaan rijden "de hond hier gelaten" om rond te vragen en de foto's te laten zien aan mensen of dat zij de hond kenden? En ja hoor in St-Patrice-de-Claids was er een boer die niet alleen ons herkende, maar ook de hond op de foto, dit moest Bruce zijn. Op zijn aanwijzing dus naar de bewuste boerderij gereden en daar het verhaal verteld en de foto laten zien, en jawel dit was Bruce en hoorde hier thuis. Bruce was al twee dagen weg en de boer was heel blij dat hij was gevonden, en hij reed meteen achter ons aan en was heel erg blij om Bruce weer te zien. Bruce was ook heel blij en sprong meteen in de auto van zijn baas. Iedereen opgelucht en blij, en ook onze gasten hebben hier een goed gevoel aan over gehouden, lieve mensen en dus, chapeau! D-Day 2019: 75 jaar herdenken D-Day 2019 wordt een overweldigend groot feest. Het wordt een herdenking van 75 jaar D-Day en de bevrijding van Europa. Op 6 juni, komen daarvoor, net als bij de 70ste herdenking in 2014, veel belangrijke staatshoofden naar Normandië (vijf jaar geleden waren o.a. Obama, Poetin, Merkel, koningin Elizabeth en prins William erbij). Het wordt deze keer een superfestijn hier in Normandië. Veel hotels, kamers en campings zijn nu al volgeboekt en de toeristeninformatie (de VVV) zoekt stad en land af naar onderkomens om mensen in onder te kunnen brengen. Dus tussen 1 en 15 juni 2019 wordt het hier een en al herdenken en feestvieren. Maar verder staat ook het hele jaar in het teken van de herdenkingen van 75 jaar D-Day. Meer informatie over de verschillende activiteiten rond de herdenking in Normandië vind je hier en hier (Engels). Kaas Alle gasten willen wij bedanken die onze nieuwsbrieven goed lezen en zodoende ons vaak verrassen met een heerlijk stuk Hollands belegen kaas! Wij hebben hier meer dan 300 soorten kazen en waar ook heerlijke kazen bijzitten, maar de echte volvette Hollandse kaas, die hebben wij hier niet. Dus vandaar dat wij altijd weer blij worden van een heerlijk stuk Hollandse kaas, hint! hihi. 2019 Verder hebben wij weer voldoende plannen voor 2019. Zo zijn we weer bezig met nieuwe heerlijke Franse recepten, die door ons nog wat aangepast moeten worden zodat ook onze Nederlandse en Belgische gasten hier van zullen gaan meesmullen. Onze vrijdag-patat en -pizza dag, ook daar gaan we iets extra lekkers aan toevoegen zodat dit wat uitgebreider wordt. En zo zijn we nu ook al bezig met werkzaamheden op het terrein en aan alle verhuuraccommodaties. Ook na het seizoen gaat hier alles gewoon verder en is er hier altijd voldoende te doen. Dus genieten is het, van alle mooie en gezellige momenten die wij meemaken met ons Domaine Roqueforette! Familie, vrienden en gasten wensen wij gezellige feestdagen toe en een gezond gezellig 2019. Ook in 2019 verwelkomen wij u hier weer graag, u bent van harte welkom/bienvenue op Domaine Roqueforette Au revoir/tot ziens in 2019 Ed & Doreen Advocaat Village Roquefort 50430 Laulne Frankrijk Normandie   Website: www.advomaatjes.com Tel: huis-receptie-accueil: 0033 (0) 233478185