Bienvenue/welkom Nieuwsbrief Domaine Roqueforette Normandie 2019   Onderwerpen in deze Nieuwsbrief: Weer een prachtig seizoen Roqueforette Normandië: herdenking 75 jaar D-Day  Buurman en buurtbewoners Engels spreken en de Fransen Handen schudden De boiler Loslopende honden Behulpzame Normandiërs Le pont de Normandie Informatie bezienswaardigheden Bienvenue bij weer een nieuwe nieuwsbrief! Bienvenue à ce bulletin d'information!  Het was weer een druk en o zo gezellig jaar, met gezellige en aardige gasten die hier van een fijne vakantie hebben genoten. En of je hier nu lekker lui bent en bijkomt van alle drukte of heerlijk ligt of zit te lezen, of dat je je vermaakt met een heerlijke wandeling of eropuit gaat met de fiets voor een heerlijke fietstocht, of je gaat kanoën of vissen, of musea, kastelen en andere bezienswaardigheden bezoeken, Normandië is zo veelzijdig dat je hier niet raakt uitgekeken en je je zeker niet hoeft te vervelen. En dan niet te vergeten het heerlijk eten dat je hier kunt doen, en dat het liefst op een terrasje. Of gezellig 's avonds bij ons aanschuiven tijdens een van onze table d'hôte-avonden in onze Brasserette, of je laat lekker makkelijk op vrijdagavond een patatje met salade of een Pizza Maison door ons brengen bij je caravan, tent of huisje, het kan hier allemaal, dus genieten. Vive la Normandie à Roqueforette Het was weer een heerlijk zachte droge winter begin 2019, maar sinds half oktober is het weer richting de winter van 2020 nogal nat, in ieder geval tot nu in december, maar we hebben nu wel zachte temperaturen en het is zonnig. Het is zelfs zo lekker nu dat we al diverse keren buiten in het zonnetje hebben zitten lunchen, dus heerlijk genieten. D-Day  Normandië stond dit jaar in het teken van de 75-ste D-Day-herdenking. La 75ème anniversaire du débarquement en Normandie. Het was dan ook een niet te bevatten hoeveelheid belangstelling. Een stortvloed aan mensen arriveerde hier in Normandië, en niet alleen de mensen maar ook het meegekomen materieel, jeeps, vrachtwagens, tanks en andere legervoertuigen, waren overweldigend. Er waren zoveel voertuigen in Normandië dat in sommige dorpen zelfs geen jeeps meer mochten meerijden in de defilés omdat er te veel van waren. Ze konden het ook niet meer aan met al het overige verkeer. Het was een supergrote herdenking en het feest daarna was er ook niet minder om met de vele muziekkorpsen en bandjes en vele andere festiviteiten. En ook bij ons was het natuurlijk weer vol maar o zo gezellig. Ook dit jaar waren "onze" Replacements-militairen weer van de partij en die hebben ook nu weer een goede indruk hebben achtergelaten in Normandie. Onze table d'hôte avonden waren ook weer supergezellig, iedereen was weer ruim voldaan. De grote belangstelling van de mensen voor D-Day maakt duidelijk dat deze herdenkingen nodig zijn en zeker moeten blijven bestaan. Hiervoor groot respect. Buurman en andere buurtbewoners Bij de buurman "waar wij regelmatig komen, met zijn 91 jaar" hadden we laatst weer koffie gedronken, maar nu kregen wij er wel iets heel speciaals bij. Namelijk monsterlijk uitziende paprikachipjes. Jammie, wat een lekkere combinatie was dit? Hihi. Een beetje hetzelfde als bij de nieuwjaarsborrel van de Mairie, "Het gemeentehuis van de burgemeester", in januari. Daar krijgen we altijd champagne met lange vingers geserveerd, Ook zo'n geweldig aparte combinatie. Of koffie met een stukje Camembert erbij, dat slaat alles... maar dat kregen we laatst ook weer ergens!  Vorige week kregen we koffie met appeltaart bij de buurman, maar die hadden we zelf meegenomen. Dat was nadat we de buurman hadden geholpen omdat tijdens de vele regen die er de laatste tijd is gevallen, het regenwater zijn huis was binnengelopen. Zijn huis stamt uit 1835 en hij doet er verder geen onderhoud meer aan, dat kan en wil hij ook niet meer, maar om hem nu door het water in zijn kamer te laten waden gaat ons te ver. Dus met sneldrogend cement hebben we de buitenkant van zijn huis, daar waar het regenwater naar binnen liep, nu waterdicht gemaakt. En nu blijft het weer fijn droog in zijn huis en kan hij het er met zijn oude supergrote ijzeren oude houtkachel heerlijk warm houden, althans beneden, waar wij hij altijd verblijft. Soms vraagt hij ons ook om hulp bij het vervangen van zijn gasfles als deze leeg is, maar verder is hij nog zeer vitaal en zelfstandig en komt hij nog overal met zijn auto, gelukkig. Het niet Engels spreken van de Fransen, en de vriendelijke behulpzaamheid van de Normandiërs De Fransen hier in de buurt - "het platteland" - willen wel Engels spreken, maar ze kunnen het vaak gewoon niet. Ze zijn wel altijd heel erg behulpzaam, zelfs als ze geen Engels of Nederlands verstaan! Zo worden regelmatig gasten geholpen als ze de weg kwijt zijn op de fiets of tijdens een wandeling. Altijd vragen de Fransen dan (als ze toeristen vragend zien rondkijken) of ze hulp nodig hebben. En dan wijzen ze altijd de weg. Of ze rijden zelfs even met hun auto voor de gasten uit om ze weer hier terug op Roqueforette te brengen, pas de problème. Nederlanders spreken vaak meerdere talen, maar Fransen, Engelsen en Duitsers spreken toch vaak vooral alleen hun eigen taal en denken daar overal mee weg te kunnen komen. Maar hier in Normandië willen de Fransen je wel te woord staan, al begrijpen ze vaak geen Engels. In het Nederlands (en dan steeds harder) tegen de Franse bakker (Boulanger) zeggen dat je een stokbrood (Baguette) wilt, dat helpt niet echt, haha. Gewoon proberen met handen en voeten en een vertaalboekje erbij, dan komt het best goed. Dat vinden de Fransen dan nog leuk ook, en helpen ze je heel graag. Dus denk niet al te snel: die Fransen WILLEN geen Engels spreken. Nee, vaak kunnen ze het écht niet! Behulpzaamheid van de Normandiërs Als op een dag twee van onze gasten onderweg zijn in een dorpje en een van hen nodig naar de wc moet, stoppen ze bij een openbaar toilet. De vrouw schiet het toilet in en de man wacht buiten geduldig in de auto met hun hond en gezellig de radio aan. Maar als de vrouw weer uit het toilet wil, blijkt de deur vast te zitten (hij klemt) en ze krijgt hem niet meer open. Ze trekt en duwt er hard aan, maar zonder succes. Dus ze begint te roepen naar haar man, maar die hoort haar niet in de auto - die zit nog steeds nietsvermoedend gezellig met de radio aan. Ze bonkt op de deur en trekt er weer hard aan, maar er is geen beweging in te krijgen. Totdat er een paar motorrijders stoppen die ook van het toilet gebruik willen maken. Ze horen de vrouw roepen en bieden haar meteen hun hulp aan om haar uit het toilet te bevrijden. Gelukkig. Wat een helden zijn dat van die motorclub. Wat een bikkels, die stoere mannen en vrouwen, wat een geweldige aardige mensen. Maar hoe kwam dit nu zo dat deze deur die zo vast bleek te zitten? Het was geen scharnierende deur, maar het was een schuifdeur, en dat was de vrouw vergeten! Dus de motorrijders schoven de deur gewoon open en Sesam open u ! Niets aan de hand gelukkig. Let dus op met scharnierende of schuifdeuren in toiletten. De man zat intussen nog steeds in de auto, gezellig met de radio aan en zich nergens van bewust. Maar iedereen was weer blij en kon er daarna weer vrolijk om lachen. Maar wat een behulpzaamheid toch van de Normandiërs, hihi. Nog wat behulpzaamheid van de Fransen, Normandiërs Zo ook toen wij een keer de parkeerplaats opreden van een supermarché. Er stond een auto met de motorkap open, en die bleek van Nederlanders te zijn. Een gezin met twee kleine kinderen en een hondje. De auto wilde niet meer starten. Ze hadden de ANWB al gebeld. Die zou binnen twee uur terugbellen om een oprijwagen te regelen zodat ze konden worden opgehaald met hun auto. Het was al 11.45 uur, bijna Franse sluitingstijd (tot 14.00 uur), dus wij stelden voor om even naar de garage te rijden die een eindje verderop zat en daar om hulp voor ze te vragen. Dat meteen gedaan en de garagehouder wilde direct achter ons aan rijden met zijn serviceauto. Op de parkeerplaats aangekomen bleek de accu kapot te zijn, maar de monteur kreeg de auto toch gestart met zijn hulpaccu. Toen naar de garage met zijn allen. Wij reden ook mee, ook om nog even te helpen met de taal, en meteen bij aankomst plaatste de monteur een nieuwe accu in de auto. En dus kon dit vriendelijke gezin na ruim vijftien minuten weer op weg en fijn weer verder genieten van hun vakantie. Dus weer fijne en snelle hulp en iedereen blij! Handen schudden Nederlanders geven vaak stevige en soms zelfs té stevige handen. Terwijl de fransen meestal slappe handen geven. Waarom is dat? Bij de Nederlanders is het vaak zo van: je geeft een stevige hand zodat die dan ook gemeend is. Dat is van oudsher zo en zo zit het er ook in bij de Nederlanders. Fransen geven meestal een ietwat slap handje en wij weten inmiddels wel waarom. De Fransen geven de hele dag door handen, aan iedereen, bij het verwelkomen, bij het weggaan, aan collega's en gasten, aan klanten, dus bijna aan iedereen. Dat is een heel mooi gegeven, dat even contact hebben en het respect overbrengen naar elkaar, Maar doe je dit de hele dag door, handen geven, dan leer je het wel af om iedere keer een hele stevige "Nederlandse" hand te geven. Die slappe handen zijn veel beter vol te houden. Dus, geef je hier iemand een hand? Dan niet al te hard knijpen maar even aanraken en klaar. Wij blijven dit een geweldig mooie gewoonte vinden van het tonen van respect naar elkaar. Maar dan zijn we er nog niet, dan krijgen we het zoenen! Zoenen doen wij hier twee keer op beide wangen, gelukkig, en dat is ook meer dan voldoende. Maar ho even, twee keer zoenen doe je met vrienden en bekenden. De buren en ook een paar andere vrienden van ons die zoenen weer vier keer. Kijk, en dan weten ook wij het niet meer. Maar vier keer zoenen is twee keer te veel, althans dat vinden wij dan! Zelfs in het Franse tv-programma van Boer Zoekt Vrouw "L'Amour est dans le Pré" weten ze niet hoeveel keer ze moeten zoenen, als boeren en boerinnen kennismaken met mensen uit verschillende regio's in Frankrijk, dan vragen ze zelfs aan elkaar hoeveel zoenen ze moeten geven en vinden sommigen vier zoenen ook vreemd en te veel. Het is wel leuk om te zien dat het voor Fransen soms ook onduidelijk is. Maar het zoenen is ook wel vaak gewoon aanraken en klaar, eigenlijk is het net zoals het handen geven, gewoon even aanraken. En ja, zo zie je maar, in Frankrijk wordt er heel wat afgelebberd, haha. Dus, als wij zoenen ter verwelkoming of bij een afscheid, is het bijna altijd twee "2" keer, wat ruim voldoende is, en net zo hartelijk en respectvol. De kapotte gasboiler In het hoogseizoen, met een volle camping én op vrijdagmorgen, ging onze warmwatervoorziening ("de grote gasboiler") kapot. Na een vriend gebeld te hebben voor advies en zelf ook al het een en ander te hebben ondernomen, kwamen we erachter dat ie echt kapot was. Maar het was hoogseizoen én augustus, dus vakantietijd in Frankrijk... Onze loodgieter gebeld, maar die was met vakantie. Daarna nog vijf andere loodgieterbedrijven gebeld, maar allemaal op vakantie. Totdat we om 12.00 uur een loodgieter in zijn pauze aan de lijn kregen die toevallig ook nog eens twee kilometer hiervandaan woont. De man had het natuurlijk ontzettend druk maar hij zag de ernst van ons verhaal wel in en stond dan ook om 14.30 uur al voor de deur. Een nieuwe en zelfde boiler zou er 's maandags kunnen zijn, maar hij ging weer weg en kwam later terug met een andere kleine elektrische boiler. Deze aangesloten zodat we voor het weekend een noodoplossing zouden hebben en iedereen op de camping toch kon douchen, zij het niet al te lang. Iedereen op de camping had daar begrip voor. En maandagmorgen stond de loodgieter alweer om 10.00 uur voor de deur samen met zijn collega. De nieuwe boiler was om 12.00 uur helemaal geïnstalleerd en iedereen kon weer heerlijk douchen. Dus ook nu weer snelle, nette hulp van iemand die ook goed meedenkt met ons. Het is ook nog een hele aardige hardwerkende man met humor dus hij heeft er weer een nieuwe klant bij aan ons. Iedereen weer blij. Loslopende of weggelopen honden     Als er weggelopen honden zijn opgevangen bij mensen in het dorp, dan komen de mensen regelmatig naar ons toe om te vragen of dat wij misschien weten van wie die honden zijn. Meestal weten wij dat wel en anders gaan we met de mensen mee om de eigenaren te zoeken. Ook dit jaar kwam er een keer een buurman aanrijden op zijn mobylette om te zeggen dat er twee loslopende honden waren opgevangen. Die zaten nu bij een vrouw in de tuin in afwachting van hun eventuele baasje. Wij hadden ook nu weer een vermoeden van wie deze honden konden zijn, dus met de buurman zijn we vanuit het dorp naar de mensen gereden van wie wij dachten dat het de eigenaren konden zijn, nogal afgelegen buiten het dorp. Ze waren inderdaad de eigenaren. Die mensen waren maar wat blij om te horen dat de honden weer gevonden waren omdat ze al twee dagen weg waren. Dus ze reden meteen achter ons aan naar de vrouw waar hun honden zaten opgevangen en bij de hereniging was iedereen weer blij. Dit moest natuurlijk even gevierd worden bij de vrouw die de honden had gevonden en opgevangen met een neutje en wat pinda's en kaasjes erbij, joepie! En daarna was het vele handen schudden en werd er ook weer heel wat afgezoend, twee keer op beide wangen! Haha. Le pont de Normandie De brug van Normandie is de Pont de Normandie. Het is een Symbool van Normandie en een voorbeeld van Franse technologie. De constructie van de brug is een spectaculaire prestatie. De bouw duurde bijna zeven jaar. De tuibrug gaat over de Seine. Hij is ruim twee kilometer lang en 215 meter hoog. Dus komt u hierheen via Le Havre? Dan kom je over de Pont de Normandie, wat op zich al een geweldige beleving is bij het binnenkomen van Basse-Normandie. Maar let op! Voor mensen met hoogtevrees? Die kunnen beter even de ogen dicht doen tijdens het rijden over deze brug, tenzij je natuurlijk zelf rijdt. Dan kun je dit toch beter niet doen i.v.m. met de veiligheid, haha. Maar dan wel genieten van deze ervaring! Het ruige, maar wonderschone landschap van La Manche wordt vaak blootgesteld aan de wind van de Atlantische Oceaan en de woeste getijden van het Kanaal. La Manche bevindt zich in het meest westelijke gedeelte van Basse-Normandie. De ruige kustlijn, waar huizenhoge kliffen plots worden afgewisseld met brede zandstranden, is een prachtige bezienswaardigheid van Normandie. En dan de Cotentin in het noorden met zijn ruige granieten kust en de uitgestrekte zandstranden van de Côtes des Havres in het westen. La Manche heeft talloze lange en mooie zandstranden en vele leuke badplaatsjes, en ook de pittoreske haventjes langs de kust van dit deel van Normandie zijn leuke bezienswaardigheden. Zo is Agon-Coutainville een levendige badplaats met een panoramisch uitzicht over de Atlantische Oceaan. Een andere leuke bezienswaardigheid langs de kust van Basse-Normandie is het schilderachtige havenstadje Portbail. Het wonderschone landschap van La Manche   Port Racine, dit is het kleinste haventje van Frankrijk. Zonder twijfel het meest pittoreske haventje van Normandië dat u zeker niet mag missen. Het haventje ligt bij Saint-Germain-des-Vaux en is een echte bezienswaardigheid. Je kunt er ook lekker eten, bijvoorbeeld tussen de middag. Port Racine, het kleinste haventje van Frankrijk   Le Mont Saint-Michel Het wonder van het Westen. De baai van de Mont Saint-Michel is een steeds veranderd geheel van indrukwekkende getijden. Het verschil tussen eb en vloed in dit deel van Normandië kan soms wel oplopen tot veertien meter en dat is al een bezienswaardigheid op zich. Bij laag tij, wanneer de zee zich terugtrekt, worden tal van routes naar de abdij blootgelegd. Het eiland geeft u een schitterend uitzicht op de ongerepte natuur rond de baai. Dus zeker de moeite van het bezichtigen waard. Le Mont Saint Michel, 'Wonder van het Westen’    Utah Beach, het meest indrukwekkende stukje strand van La Manche Gelegen aan de noordoostelijke kust van het schiereiland Cotentin maakt Utah Beach deel uit van de prachtige kustlijn van Basse-Normandie. Het strand bestaat uit zanderige duinen en is geliefd bij  natuurliefhebbers. Enkele decennia geleden zag het strand er heel anders uit. Op 6 juni 1944 was Utah Beach het decor van de slag om Normandie, een aangrijpende gebeurtenis in de geschiedenis van Frankrijk.  Utah Beach, een van de landingsstranden tijdens de Slag om Normandië    Nederlandse Kaas en Franse kaas Het is en blijft een gegeven dat wij hier wel meer dan 300 soorten kazen hebben die heerlijk zijn. Maar een stuk overheerlijke Nederlandse volvette belegen kaas is toch wel dé kaas onder de kazen wat ons betreft. En daarom blijft het altijd weer een heerlijke verassing als wij een stuk Nederlandse kaas krijgen van onze gasten, hint! En ook dit jaar hadden wij niets te klagen over de verkregen stukken kaas (bijoorbeeld van de bekende kaasboer uit Tiel) waar wij dan ook met veel smaak van hebben genoten. Dus hiervoor onze grote kaasdank, het was smullen en genieten!   Wij wensen jullie gezellige feestdagen toe en een heel gezond gezellig 2020 Ook in 2020 verwelkomen wij u hier weer graag, u bent van harte welkom/bienvenue op Domaine Roqueforette Au revoir en 2020 Ed & Doreen Advocaat Village Roquefort 50430 Laulne Frankrijk Normandie   Website: www.advomaatjes.com Tel: huis-accueil: 0033 (0) 233478185